hatırlamıyorum gülmeyi unuttuğum o köşeyi...
yerli yerinde değil ki yaşama sevincim,bilmem hangi hırsızın marifeti...
kimden miras kaldı ürkek bakışlar,titrek eller...
bir de şu yazmakla bitmeyen,kendini tazeleyen hüzünler...
kalemi yüreğe bastırdığım günden bu yana,kanar dururum şu beyaz sayfalara...
yüzümdeki sahte tebessümlere çevremdekiler kansa da,küfürlerin en ağırıdır aslında yüreği aklından küçük olanlara...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta