Bir zamanlar yine unutmaya çalışmıştım seni,
Duyan gözleri, gören kalpleri,
En başta da kendimi…
Sonra bir ay ışığı vurmuştu yüzüme,
Aklımı, fikrimi götürmüştü tüm benliğimi…
Bir ara bi baktım yağan yağmurdaydın,
Kokun ellerin, kısacası o kendim…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
hoş bir anlatım. güzel bir özlem duygusu işlenmiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta