Seni dinleyen akşam
Bağrına basan zaman
Toprağın sınırsız sevgisine
Ceketinin düğmelerini ilikleyişin
İki yakanı bir araya getirişin
Çıkarsız sevmeye direnişin
Alnının çatısına kelamı doğrultuşun
Gerektiğinde kendi kendini vuruşun
Senin
Ayakkabıkarı ters giymek suç değil
Masum yanlış çabuk düzelir
Sana bunu ilk annen öğretti
Şahlan yüreğim
Dağın kar kokusu
Eteğinde bahar çoşkusu
Şu dupduru su
Şu aydınlık
Yüzünü öpen rüzgar
Seni dinleyen akşam
Gülüşünü okşayan güneş
Dallarına konduğun ağaçlar
Kanatlarından tanıyan kuşlar
İçinde pişmeyi öğrendiğin ateş
Acıyla yaptığın ateşkes
Senin
Şahlan yüreğim
Ki ben
Gözyaşımdan gülüşler çıkardığımda
Eyvallah etmeyi bıraktım!..
İ
Kayıt Tarihi : 23.5.2025 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!