Şahit Olanlar: Üç Maymunun Gölgesi

(Madımak’a Adanmış Davalar – IX. Şiir)

Gördünüz...
Oteli saran karanlığı,
Alev alev yanan canları...
Ama gözlerinizi yumdunuz!
Çünkü bakmak,
Vicdanın aynasına düşmekti!

Duydunuz...
Çığlıkları, duaları,
“Yardım edin” diyen insan seslerini...
Ama kulaklarınızı kapattınız!
Çünkü duymak,
Bir insanın canına ortak olmaktı!

Biliyordunuz...
Sokak sokak yayılan nefreti,
Adım adım gelen katliamı...
Ama sustunuz!
Çünkü konuşmak,
Cesaretin öteki adıdır!

Siz...
O gün oradaydınız.
Kimi kamera tuttu,
Kimi slogan attı,
Kimi sadece izledi.
Ama hiçbiri insan olmadı!

Üç maymunlar gibi yaşadınız,
Görmedim – duymadım – söylemedim diye diye
Bir katliamı sessizlikle kutsadınız!

Şimdi bir aynaya bakın:
Orada sadece kendinizi değil,
Madımak’ın kül olmuş kalbini göreceksiniz!
Ve belki hâlâ sessizliğinizin is kokusunu duyacaksınız…

Çünkü bir cinayeti
Gören ama susan herkes,
Katille aynı safta bekler!