Bembeyaz bir sayfa üzerinde kelimeler sahipsiz kaldı,
neden,niçin ve kime yazıldıklarını bilmeden,
fırtınayla başlayan gece sessizliğe bürünmüştü,
hayallere yenik düşmüştü yaşanan nefes alıp vermeler
ve işte hayat buydu; renklere bürünmüş bir bukalemun misali...
zamansız kalp atışlarımın hızlanmasını özlüyordu bedenim,
yüzümdeki tebessüme imza atıyordu,hızla geçip giden zaman,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
