Yakmak istedim ardında bıraktıklarını. Bir kalemde çaktım kibriti ama dayanamadım! Gözyaşımla söndürdüm senden arta kalanları... Öylesine büyüktün ki, bulamadım, nerde bitip, nerde başladığını.
Yüzümde güneş doğuyor olabilir, gözlerim bulutlu ey Yâr! Yüreğim dolu dolu kalsın, anılarım boşalmasın diye hiç ağlamadım.Seviyorum sevmenin acı verdiğini Her sevenin sevilmediğini bile bile. Ama yine de bir umut taşıyorum.Belki seven sevilir diye.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta