Ey yer ve gök mülkünün tek sahibi,
Mecnun acizliğinde, senden şefkat dilerim,
Karanlıkta kaybolmuş, o korkak çocuksu sesimle,
Terlemiş avuç içlerinde toplanmış hüznümle,
Yürekten, sana yalvarıyorum, ey merhametin sahibi,
Düştüğüm bu en derin kuytuda, ey her duayı işiten sonsuzluk,
Mutlaka kalbim, sırf seni anınca, artık huzur buluyor,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta