Sahip Şiiri - Nil Yıldırım

Karanlıklar içinde,güneşini yitirmiş
bir mum ışığı olmak ne zordur
bilir misin?
Ya kirli sularında denizin,
bir mercan gibi ölmeyi...

Gittikçe saydamlaşıyorum....

Bir şeffaf aşk kaplıyor incisini yüreğimin,

Bir de tükeniyorum ellerinde,
dünya düşü sakinlerinin...

Seni sen olmadan yaşamak,
tıpkı şiirlerdeki gibi,

Buldum derken kaybetmek çocukluk düşlerini
ne acıdır bilir misin?

Ya yüreğinin yansıması gözyaşları,
Onları gizlemeye çalışan gülümsemelerin izlerini,,,,

Gittikçe yükseliyorum,

Bir sessiz boşluk kaplıyor özünü ruhumun.

Birden yokoluyorum düşünürken
ne denli yorgun olduğumu....

Sevişirken geceyle,gündüze lanet okumak nedir bilir misin?

Ya ışıltısını duyumsarken yıldızların,derinlerde

Bir garip oyunda başrolde buluvermeyi kendini....

Gittikçe daha güçlü yaşıyorum seni...

Bir garip sızı kaplıyor yüreğini bedenimin...

Birden sen olduğunu farkediyorum

Özümün tüm zamanlardaki sahibinin......