Sahici Şiiri - Serhat Bağcivan

Bebeğe annenin sütü kokusu,
Çocuğa bayramlık ayakkabısı,
Yetişkine evinin geçim kaygısı,
Her şey vaktinde daha sahici.

Gece bakınca hilal güneşten,
Gündüz bakınca güneş hilalden,
Veysel gibi bakınca kalan her şeyden,
Kara toprak bu alemde daha sahici.

Mecnun Leyla’dan, Ferhat Şirin’den,
Kerem Aslı’dan, Tahir Zühre’den,
Hepsi inceden, hepsi derinden,
Çileleri, aşkları kadar sahici.

İster şiirde ister romanda,
Heyecanda, sevinçte, elemde, gamda,
Sayfalarca okusan da yazsan da,
Duygular yaşarken daha sahici.

Cahile cehalet, alime ilim,
Çiftçiye tarlası, aktöre filim,
Madenciye kömür, borsada pirim,
Altın ise sarrafta daha sahici.

Yarpuz su başında, kekik yaylada,
Arpa , buğday, yulaf, çavdar tarlada,
Kuşlar semada, çiçek dalında ,
Her mahluk yerinde daha sahici.

Evvelce zalimin gücü, kibiri,
İnançsız Ebreheye kendi filleri,
Nihayet Allah’ın ebabilleri,
İnana hepsinden daha sahici.

Yarının muhakkak geleceğinden,
Hatıralar mahzeni köhne maziden,
Adım kadar emin olsam da dünden,
Bugün hepsinden daha sahici.

Ruhum genç hala, gönül delice,
Desem de sonra zaman geçince,
Ömür sona, yaş kemale erince,
Alındaki çizgiler daha sahici.

İnsan için kader silinmez yazı.
Saçlarımda ak, bağrımda sızı.
Geçince ömrün baharı, yazı.
Ölüm yaşamdan daha sahici.