ne tuhaf...Burada iki gün önce seninle oturduğumuz o sahildeki cafede Oruç Aruobayı İle yi okurken bu adamın yaşadıklarımı benden önce yaşamış ya da ne bileyim kurgulamış ve yazmış olmasının bir şans olduğunu düşünüyorum.Bugün çocuklar yok su da yalnız balıklar ve deniz anaları...Kitaptaki adam “Sen benim düşündüğümsün “ diyor.”Keşke gerçek olabilseydin” Tuhaf dimi..Sana ne kadar gerçeksin deyişim geliyor aklıma..yazıyorum...
“Ne kadar gerçeksin “dedim sana
indirdin gözlerini
“Yokum” dedin “aslında”
“bir hayalim ben yalnızca”
dudaklarından dökülen iki martı havalandı istinye sırtlarına
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta