Sahi Senin Adın Neydi? Şiiri - Mesut Sav

Sahi senin adın neydi?
Rüzgarlı Ankara kışında,
Soğuk bir geceydi.
Mor renkli pantolon,rugan çantan.
Dudakların en uçarı tondan.
Sokak lambasının altında görmüştüm seni.
Bakışların ürkekti,
Merhaba! demiştim sana.
Adını sormayı unutmuşum galiba.
Sahi senin adın neydi?

Öyle konuştuk havadan sudan.
Soğuk Ankara ayazından.
Sonra bir kahvecide kahve içmiştik.
Sen şekerli kahve severdin,
Ben orta şekerli.
Hatırlıyor musun?
Sana fal bakmıştım.
İşte o an abayı yakmıştım.

Her gün her saat yazardın bana.
Yazdıklarını telefonumdan hiç silmedim.
Resimlerini de hala saklıyorum.
Aslında hiç aklımdan çıkarmadım seni.
Sahi senin adın neydi?
Dediğime aldırma.
Biraz kırıldım galiba.

Sen bana balım derdin,
Ben sana canım.
Sen elma şekerinin yarısını yerdin
Öbür yarısını ben.
Sanki sen benim yarım gibiydin,
Bende senin.

Aşık olma demiştin,
Hatırlıyor musun?
Yüreğime söz dinletemedim.
Bal gözlerine takıldı gözlerim.
Saçlarını sevdi ellerim.
Seni özlüyordu tenim.
Hani sende boş değildin bana.
Biraz kırılmışlığın vardı,
Yaralanmıştın aşktan yana.
Her aşkı kötü sanma.
Belki şansın açılmıştır sevdadan yana.
Kahve falında bir müjde,
Bir kalp vardı.
Galiba aşkla sana bakıyordu.

Çok zaman oldu seni tanıyalı.
O kadar kanım kaynadı ki,
Heyecandan mı bilmiyorum,
Soramadım bir türlü.
Yada unutulan sevgili gibi,
Sahi senin adın neydi?

Bana şiir yazar mısın demiştin,
Hatırlıyor musun?
Ben bir süre bekledim.
Tutturmadın,küsmedin, gitmedin.
Seni yüreğime ekledim.
Kolay mıdır seni unutmak?
Sahi senin adın neydi?
Biraz kırıldım galiba,
Kırıldım sana Melek...