Sahi neden ? Şiiri - Mehmet Enes 2

Sanki ruhum çekilmiş bedenimden.
Öyle boş , hissiz , bitiğim .
Sensizlik.
Ölüm sessizliği düşürüyor aklıma bu kelime.

Kaybolmuşum gibi.
Nereye gitsem yabancı.
Yer yabancı, yatak yabancı, duvarlar, tavan...
Buraya ait olamıyorum.

Mesajlarında sesini duyarken ,
Şimdi yüzünü unutur haldeyim.
Kalbim buz kesmiş sanki.
Az bir yer vardı kor ateş kalmış, gücü yetmiyor onunda.

Yatağıma parça parça camlar serpilmiş,
Yastığım en köşeli taşlarla doldurulmuş.
Odam en keskin ayazı yemiş sanki .
yanlış mi geldim, yoksa sen mi yaptın bunları?

Yakıştırmadim , inandırmadim
Kendimi yalancı çıkardım da
İşin içinden ben çıkamadım.
Denedim olmadı , hiç kimseye inanmadım.

Senden yana ben ,
Gözüme bile inanmadım da ,
Sen anlamadın.
İnanamadin.

Karanlık mıydı geceler bu denli
Uyku diye bir şey varmış,
Boşuna içiyormuş bu insanlar ilaçları,
Sakinleştiricileri , antidepresanlari...

Kaçmak için en kısa yolmus aslında uyumak.
Mesele uyanmakmiş esas,
Aynı sıkıntıya uyanmak, aynı şeylere uyanmak.
O zaman fayda verirler mi acaba, o ilaçlar?

Her şarkıyı mi beraber dinledikte
Hepsinde sen çıkıyorsun karşıma
Yoksa ben mi sana bağlamişim bütün yolları da
Zorlaştırmışım her şeyi.?

Dokunduğun yerler mi yakıyor canımı?
Boğazım , boynumu öpmenden sebep mi ,
Ellerim buz gibi, ısınmıyor, tuttuğun için mi
Vücudum yaşamıyor, bunlardan sebep mi ?

Yine her şeyi sana bağlamişim.
Aklimda işin yokta aslında
Kalbim neden izin vermiş,
Her zerremi tutmana ?

Sana bakıyorum sonra.
Birkaç cümle sitem
Sesindeki kırgınlık
Yüzündeki eksiklik. Sadece.

Bütün kokular mi sende toplanmışti?
Kokan her çiçek ve esen yelin getirdikleri.
Bunları da mı bana sen verdin.
İçimdeki yangınlarınla beraber ?

Kismeye içimi dökemedim.
Olmazdi zaten demeleri artık birşey değştirmez
Kendi bileğini kendin kestin ,
Kendi zehrini, kendi elinle yaptın, içtin

Hangileri fayda eder ki bana ?
Sanki haksızlar.
Keşke olsalar mi ?
Maalesef haklılar mi ?

Hâlâ sırtımı dönüyorum gerçeklere.
Yutamadiğim şeylerle susuyorum,
Sustuğum şeyler kursağımda duruyor
Nefes aldırmıyor.

Sabahlar mi anlamsizlaştı
Yoksa ben mi uyanamiyorum artık,
Çok uyutuldum diye mi
Bile isteye ben gözümü kapadım diye mi

Sahi ne kadar çok şeye kapadım gözümü
Kulağımi tıkadim
Sırtımı döndüm
Kafamı çevirdim...

Benden önce ve benden sonra
Bu iki zaman arasında yaşadım bunca şeyi
Öncesine saygı,
Sonrasına sevgi duymaliymişim .

Sende de böyle oluyor mu Kübra
Ateş gibi yanarken ,
Buz gibi kesildiğin
Sende de oluyor mu ?

Senden haber almak için çabalarıma
Korkularıma
senin için olan
Endişelerime , sıkıntılarıma
Şimdi için yanıyor, acıyorum.

Vazgeçilmezse insanlar için
bu denli boş bu denli gereksiz şeyler
Madem ki bu kadar basite alınıyor
Böyle ince meseleler, sevmeyin.

İnsanlar kavuşmak için gün sayıyorlar ya
Bu kadar vefasızlık ancak insana yakışır
Gün ne kavuşmak için zaman mi,
Saatlere dakikalara bakan için.

Sahiden Kübra,
Sende baktın mı saatlere benim gibi
Yoksa utanma belasına onu da mı
Diğer her şey gibi düşünmedin

Baksam ne olur,
bakmasam ne olur
Senin zihniyetin bu işte ,
Nasıl düşünürsün bunu ?
Nasıl yakıştırıyorsun?
Dedin mi yine bana ?