Şaheserin Şiiri - Evrim Evrensel

Sabahın seher vakti,
Çatlaktan süzülen ışıkça
Dağıttı karanlığımı
Gönül odamın derininde
En izbesinde
Ve dehlizlerinde
Arayıp durdu çılgınca...
Dağıtıp her bir yanım
Her bir yerlerinde
Gece baskınındaki
Jandarma timi gibi
Kırıp kapılarımı
Kilit sökemedikleriyle...

Gün ışıyınca ancak
Çıplak gözle;
Gece baskınıyla
Tarumar edilen
Ortalıklara serpililerim
görünebildiler!
Bunca hiddet!
Onca şiddet! Bu kin
Bu öfke
Değer miydi?
Değdi mi sence...

Bunca harabatın üstünde yapı,
O yapıda kapı olur muydu!
Ne adına
Ne için...
Bunca enkazı,
Bunca tahribatı...
Aha müzemde saklı dursun...
Ziyaretçisini bekleyen,
Övünülesi şaheserin...