Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

İnsanlar vardır,
Geçmiş zamanların renklerini,
Kokularını taşırlar.
Katıldıkları meclise,
Farklı bir tatla ulaşırlar.

Kaçımız hayatı götürüyoruz?
Kaçımızı hayat götürüyor?
Kaçımız iş bitiriyoruz?
Kaçımızın işi bitiyor?
*
Kaçımız harmanı savuruyor?

Kent büyür ve gökyüzü parsellenir,
Gölgelenir evler, canlar, yürekler.
Kirlilik, gürültü arttıkça artar,
Sökülür ağaçlar, kalmaz çiçekler.
*
Kent büyür, horoz, köpek, kedi biter,

Temizlik, olmazsa olmaz arkadaş.
Bu güzel dünyayı kirletmeyelim.
Kirli insan, huzur bulmaz arkadaş.
Bu güzel dünyayı kirletmeyelim.
*
Akarsular var edenin nimeti.

Lapa lapa kar gelecek
Niyeti kötü bulutun.
Geçti bahar, bitti yaz, güz,
Piknik, denizi unutun.
*
Rüzgar, yağmur falan derken,

Taşınır gideriz,
Bir hayalin ardında,
Bir rüzgarın önünde,
Ya da
Okuyan çocuklarımızın peşinden,
Büyük şehirlere.

Bazıları peşkeş çeker,
Bazıları mal götürür.
Kimi ağacı kökünde,
Kimisi tek dal götürür.
*
Bilenler oyunu oynar,

Dün, bugün, yarın derken,
Solar gülleri ömrün.
Dökülür sağdan, soldan,
Artık külleri ömrün.
*
Zayıflar göz ve kulak,

Hepimiz aynı gemide,
Ömürler devam ediyor.
Ya ileri, ya geride,
Ömürler devam ediyor.
*
Eğrilip düzeliyoruz,

Elini vicdanına koy,
Hakkı söyle, hakkı yaşa.
Büyü, olgunlaş, kalma toy,
Hakkı söyle, hakkı yaşa.
*
Hak hileyi söktü gitti,