Belki yetmedi hiçbir şeye takatim ama bir gönül öğütleyip büyüttüm, mecnunluğa namzet.
Dağlar oynamadı yerinden daha, güneş de yerinde, gelecektir vakti sen sadece sabret.
Nedir bilmem, çözemedim de düşünmeme rağmen onca gece, bu aklımın gönlüme garazı.
Dile yük olmaz, söyle o an geldiğinde söylenmesi gerekeni; söyle olmaz çoğu ya da azı.
Duymazdan gel aklını, yitik zaten o nicedir; mesele aşksa yürektir bu mevzuda nesep.
Üzerine değil de içine düşeni yap, aldırma kimseye, bekleme de asla davet ya da talep.
Korkma, yürü ve haykır an geldiğinde ne birikmişse o vakte dek içinde, dik dur, silkin, titre!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta