Kimi zaman korkar ruhum dinlenmeden koşmaya
Kirli ellerinden koparıp almaya yasak düşüncelerini
Neyim varsa alıp götürmeye hazır olan dudakların
Su gibi akıp süzülen kelimelerin
Son ver artık bana...
Son ver içimde dağılan yalnızlıklara...
Çok sevmekten içim harab oldu, yanar oldu
Eskimeyen günlerde yalınayak kaldı benliğim
Hüzne bürünmüş mutluluğum gecelere boğuldu
Suç oldu, köle oldu, sağır oldu sensizliğim
Son ver artık bana...
Son ver hücrelerime salgılanan haksızlıklara...
Kayıt Tarihi : 15.7.2010 18:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!