Zarin , kulaklarımızda kökü bir çiy tanesine hasret kuru ağaçların sızısı var ,kulaklarımızda daha gökyüzüne koşamayan çocukların vebali var, biz bu kara uğultuyu yeryüzünden fışkıran bu kara tohumları duyacak kadar burada değiliz.
Biz çoktan başka bir dünyaya budandık , ekildik ve büyüdük , elbette düşündükçe kuşlara karışacağız elbette bir yıldızın koynuna bizler eğileceğiz
burası bizim gördüğümüz , göreceğimiz yer değil artık.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta