Ardı gözükmeyen merdivene bakıyorum,
İnsanların önce kafası çıkıyor,
Herkesin telaşı ayrı...
Kimi etrafına,kimi arkadaşına bakıyor yürürken,
Başı önde olanların mahcubiyeti malum.
Öğrenciyiz sözün kısası,dert biter mi? ..
Kimimiz fakirizdir,kimimiz tembel,
yordum yoruldum sana geldim
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Devamını Oku
ey hayat beni de diğerleri gibi yargıla!
kumsalda kıvranan bir balık kadar
yanlışım sana!
yanıldım, yenildim,al beni
Çok acılı bir hayatım oldu.Yokluğu o kadar yakından tanırım ki.Ama hayatımda acısını yüreğimden silemediğim bir şey varki..Memur çocuğuydum yetiştirme yurduna gönderildim.Beni orda sünnet ettiler ardından yatılı okullar.Birgün okuldan kaçtım bizim evin mutfağına girdim,yarım ekmeğin arasına bir parça domates koydum.Babam gördü ve bana okulda sana ekmek vermiyorlarmı dedi. Lokma boğazıma takıldı.Ayda bir bana verilen yatılı harçlığını babam bende ogün gelir alırdı.Kantine tenefüslerde gider tezgahtaki kokan lahmacunlardan birgün bende üçünü beşini sarıp iyebilirmiyim derdim kendikendime sonra okul bitti evden kaçtım,bursada ünlü bir lahmacun ve kebap ustası oldum.Bu arada üniversiteyi kazandım babam okutamam dedi.Kısacası acı dedikya..ne olduğunu söyleyeyim.Anne ve baba sağ iken yetim yaşamaktır.Herşeyin varken hiçbirşeyinin olmamasıdır.İşte buda bir acıdır.
Çok sevdiğim sınıfımdaki bir kız öğrencinin bana deri ayakkabı alıp,ayağımdaki lastik ayakkabıyı çıkartmasıda yine başka bir acı.İşte bunlar yıllar nekadar geçerse geçsin silinmeyen acılardır
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta