Sadiye Ayhan Şiirleri - Şair Sadiye Ayhan

Aylardan Ekim Mevsim Sonbahar


Mevsimle mi alakalı bilemiyorum ...Tam bir yaprak dökümü yaşıyorum ...
Bu aralar etrafımdaki insanlar ağaçtan dökülen kurumuş yaprak misali birer birer düşüp kayboluyor.
VE sert esen rüzgar hepsini alıp götürüyor ...

Ne hoş bir dostsun yağmur oldun yağdın gönlüme
Ah be canım sen benim birtanemsin
Mutlu olmayı en çok hakedenlerdensin
Elem, acı görmeden mutlu,huzurlu olasın

O kadar çok sevdim ki ,ben seni
Bazen dönüp bakıyorum da geri
Hani o büyük aşk hani bitmeyen sevgi
Çok öfkeliyim çok kızgınım ama sana değil kendime ...

Dilinden dökülen zehir zemberek sözlerin

Sen gideli uzun yıllar oldu.
Hep yollarını gözledim
Geceleri uykuyu unuttum
Firari aşık gibiyim görmedin.
Burnumda tütüyorsun teninin kokusunu özledim...

Çocukların açlıktan ağlamadığı
Canlarına,vücutlarına dokunulmadığı
Gözlerindeki umutların soldurulmadığı
Bir dünya kur hayalinde

Sessiz puslu bir gecenin içinde
Bombalar atıldı
Büyük Millet Meclisine
Karıştı sela sesi ezan sesi birbirine
Ey Türk oğlu Türk

Gül yaprağındaki çiğ damlasını
Hep gözyaşlarıma benzetirim
Bazen sevinçten ağlardım
Bazende yüreğimdeki kor ateşten

Hayat çok kısa
Göz açıp kapayana kadar
Her şeye üzülecek kadar uzun değil
Alınan nefes sayılı
Verilen ömür sınırlı
Yani demem o ki

Islanmak yağmurların altında
Şarkılarla yürümek sokaklarda
Mutlu sözlerle uyanmak sabahlarda
Seni istemek bir rüya gibi
Gülmek,eğlenmek,yaşamak,
Ama yine seni sevmek

Manasını bile tam anlayamadığım bir bakış
O kadar güzel iltifatlardan
Daha çok etkiliyor beni
yapmacık değil