Sadiye Ayhan Şiirleri - Şair Sadiye Ayhan

Ne bir beklentim oldu senden
Ne yalanlar söyledim
Ne de ihanet ettim sana
Sadece sevdim ben seni

Özlemin avuçlarımda
Sabretmeyi öğrendim
O gün gelecek elbet
Bitecek bu hasretim

Sen yokken biraz daha ölüyorum ben
Gönlüm kara kış misali buz tutmuş gibi
Gökyüzü karanlık,hava hep yağmurlu
Ölüyorum ben sensizliğin ortasında

Ne denizin mavisi eski mavi

Islanmak yağmurların altında
Yalnız yürümek ıssız yollarda
Mutlu gözlerle uyanmak sabahlarda

Seni dilemek bir rüya,bir hayal gibi
Gülmek,eğlenmek,yaşamak

Siyahlara bürünmüşüm neden
Matemli diyor herkes birden
Anlamıyor kimse halden
Şikayetçiyim ben böyle kaderden

Bugün kulakların bir başka çınlayacak
Seni andığımı anlayacaksın canım babam
Babalar günü bugün öyle demişler
Babalar günün kutlu olsun canım babam

Yine gün kararıyor yavaş yavaş
Konuşan susan dudaklar
Sevgiyle aşkla değil
İsteksiz dokunmalar

Sensiz diken oldu başıma yastık
Mutluluğu hangi dolaba astık
Odamda ne varsa yüzleri asık
Bu nasıl bir dünya ALLAH'ım
Kimseye ayrıldık diyemiyorum
Bırakıp gittiğin o günden beri

Kadin her sabah oldugu gibi o gunde beyaz degnegi ve el yordami ile
otobuse binmisti. sofor:
-Soldan ucuncu sira bos hanimefendi dedi.
Kadin 32 yasinda guzel bir bayandi ve esi oldukca yakisikli bir deniz
subayi idi. Bundan bir kac ay once yanlis bir teshis sonucu
gerceklestirilen ameliyatla gozlerini kaybetmisti genc kadin ve asla

Issız geceler'de uykusuzum
Yıldızlara bakıp hayal kuruyorum
Her birine sevdiklerimin ismini koydum
Mesela en parlak,en güzel olanı ONUR'um
Yani meleğim cennetteki bana ait gülüm