Uzaktayım; başım dumanlı dağlar.
Söylemem; tükendi kalemim var.
Selam yok, sabah yok artık benim için.
Gözün alabildiğince uzaktır gönlüm.
Açılmaz kilitler sım sıkı kapalı.
Gömülmüş sessizliğe gönlüm.
Kahrı çekerim, hainlik oldu sebebim.
Tabi ki kaldım, dağdaki kar gibiyim.
Bir yerlere bıraktığım tebessümüm.
Dağınık yerlerde bıraktığıma şaşarım.
Kenan Gezici 02/05/2025
Kayıt Tarihi : 8.5.2025 09:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!