Sadece seninle uyuyorum Şiiri - Yaren At ...

"Ben Sadece Seninle Uyuyorum"
Yaren Atalar

Belki hiçbir resmî evrakta yokuz.
Belki adlarımız hiç yan yana anılmayacak…
Ama bil ki,
Ben her gece sana sarılarak uyuyorum.
Yastığımda adın var,
Yorganımda yokluğun.
Ve her sabah,
Gözlerimi seninle açıyorum…
Ama sen yoksun.

Uyanmak...
İşte en çok orada acıyor insanın içi.
Çünkü rüyada biraz sen oluyor,
Uyanınca bir ömür sensiz kalıyor.
Ben seni her sabah kaybediyorum,
Ve her gece yeniden buluyorum…
Uykusuzluğumun adı sen,
Sabah mahmurluğumun nedeni sensin.

Kavuşamıyorum evet.
Ama hangi kavuşma bu kadar uzun sürerdi ki?
Ben seni bir ömrün bekleyeni gibi bekliyorum,
Dakikalar değil, yıllar geçiyor içimden.
Kimseler bilmez…
Ben susuyorum ama içimde kıyametler konuşuyor.
Adını anmıyorum,
Ama her nefesimde sen varsın.

Sensiz geçen her gün,
Yaşanmamış bir ömür gibi.
Ben nefes alıyorum evet,
Ama hiçbirini seninle çekmediğim için,
Ciğerim eksik yanıyor.
İçim eksik.
Ben eksik bir insanım artık.

Sana hiç dokunamadım,
Ama tenimde hep senin izlerin var gibi.
Hiç konuşmadık belki,
Ama her gece içimde uzun uzun seninle dertleştim.
Seninle güldüm,
Seninle sustum,
Seninle öldüm biraz daha.

Bu aşkın şahitleri yok.
Kimse inanmaz,
Kimse bilmez…
Ama ben seni alnımda bir mühür gibi taşıyorum.
Yüzümde seninle uyanmanın hüznü,
Gözümde seninle uyuyamamanın yorgunluğu var.

Her gece dua ederken dudaklarım titriyor:
"Allah'ım, onu alma benden,
Zaten hiç vermedin ki…"

İşte böyle…
Kavuşamıyorum, evet.
Ama ben seni hep içimde yaşatıyorum.
Sen bir ömür gelmeyecek olsan da,
Ben bir ömür seni bekleyeceğim