Güldüğüme bakma,
Ben sensizliğimde hep ağladım...
Bir anlık mutluluk bu, şimdi.
Bu mutluluğa bel bağladım...
Delicesine koştuğum hüzün,
Bu bahar havası kışa gebe...
Kış içinde kış bile çok değil bana.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta