Yüreğin küsmüşse hayata yalan riyasız aşklara
Umutların ekmek kırıntısı olur garip kuşlara
Soluksuz, kalıp düştüğün dipsiz kuyulara
Boşluklarında tutunduğun çürük dal olur sadece
İnfilak olmuşsundur hayatın vurduğu dokuz şiddetindeki depreminde
Talan olur ruhunda kalp aranır tamir etmek için belli belirsiz
Güvenini kaybedersin sevdalarda bir o kadar güvenmek için arayışta bulursun kendini
O arayışlardaki buluşların bir çürük dal olur yalnızca sağlam görüntüsü altında
Tesirini kaybeder çokça yutkunduğun sevda şurubun
Merhemini ararsın deva olsun diye farkına varmazsın yan tesirinin
Bir yamaçtan kendini boşluğa bırakmak gibi bir şeydir
Düşerken anlarsın fuzuli kopuşunu tutunacak dal ararsın yamaçlarda
Elinin değdiği ilk çürük dala takılıverirsin düşmemek için bu sadece düşüşünü ertelemeye yarar hızını yavaşlatır
Birden kaybolursun elinde kalan sadece tutunduğun çürük dalın kalır
Serzenişler anlamsın gelir duymayı beceremezsin körsündür farkından kayıp zamanınla
Sitemin olur sözüme gerçeğime itiraflar yakar ellerindeki çizgilerin kader varış noktasını
Kıpırdamaz olur gözlerin yummaktan korkarsın öyle bir hayale dalarsınki unutursun nefes almayı…
Her an korkunun nefesi kalır gölge omzunda tozu karışır ayakkabına
Silip attığını sanırsın ama yanılgılarda yine çürüyor dallar budaklarda
Aşk söylemi sadece tat kalır dudaklarda yakar cehenneminde yüreğini, ancak yağmuru olmaz nisanının
Çürür tuttuğun her daldaki tozlar gibi umutlarının yeşerdi sandığın külden ormanı…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta