Hayatının yanlışını ben yaptım sana
Suskunluğunla hayatını seçerken sen
Yalnızlık isteğini yazdın alnına
Ben huzursuz ettim seni, en derin uykularında
Aslında sen seçimini yapmıştın hayatında
Yüreğinin sessizliğinde haykırarak ağlamaktı
Ne zaman biteceğini bilmeden
Düşünmeye bile fırsat vermeden
Ya da suskun bir kalp ile mühürlemekti geleceği.
Sevdayı, başkalarına yazdın yaşayışınla
Nefes alışınla kahpe dediğin hayatta
Gülücükler bile kahkahalar arasında sahteydi.
İçindeki kin ve öfkenin attığı kazıklar
Yaralarına tuz basılır gibi canının yakılışı
Güldükçe ciğerlerinde hissettin acının en şiddetlisini
Biliyor musun, hayatının kazığını ben attım sana?
Hem de beni deliler gibi severken
Yapayalnızlığının kapısını kırarcasına zorladım
Yalnızlığın kaderin olmadığını gösterirken
Gözlerimi gözlerinden alamıyordum
Yaşamın tabularını bir bir yıkarken
Hatta neden ben sorularını bana
Aslında kendine sessizce sorarken
Cevapsız soruları beyninde koşturdun
Sanki evini kaybetmiş bir çocuk gibi telaşlı
Ağlayamıyordun artık, oysaki mutluluk bile sarılmış sana
Ama sen bundan da korktun
Yalnızlığa nefessiz koştururken
Gölgelerin yoklukta kalmış
Bi çare seni arıyor.
En büyük yanlışı ben yaptım sana
Mutluluğu avuçlarına bırakmakla, sadece…
Kayıt Tarihi : 1.3.2011 09:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
20.12.2010 saat:17.15

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!