Sade yaşayan biriyim
Kahveyi tek başına içenlerdenim Kalabalıkları
Samimiyetsiz dostlukları sevmem
Sabah kalkınca önce bahçemde baktığım kedileri doyurur
Çiçeklerimi sularım
Gideceksem bir sahile giderim
Şarkıar dinlerim martılar eşliğinde
Denizin dalgası hayatın gel gitlerini getirir aklıma
Balıklar diyorum acaba onlar da aşık olurlar mı
Süt mısırcılar sahil boyu çay simit satanlar
İki sevgili geçer el ele ben hüzünlenirim
Benim'de acılarım yorgunluklarım var elbet
Kimseye anlatmayıp içimde taşıdığım
Anlayacak biri olsa'da anlatmamayı yeğlerim
Ne anlaşılmak çare ne anlatmak bilirim
Bazen yüreğimin yorgunluğunu omuzlarımda hissediyor olsam da
Alışığım,kendim
hallederim
Kendi kararlarıyla yol alan biriyim
Kimsenin ipiyle kuyuya inmem
Kimseye minnet etmem
Düşersem kendime tutunur kalkarım.
Kimseye ihtiyacım yok
Ben kendime yeterim.
Yemin
05.19.2025
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!