Çok da fazla bir şey bırakmadım ardımda,
Avluların en yoksulunda,
Böyle mahalle arası bir köyümsü yalnızlıktı çocukluğum...
Bir kaldırım vardı sokağın sağından yükseliyordu basamağı,
Peşi sıra dizilmiş bahçelerden uzaklaşmak istercesine salkımlaşmış dallarıyla iğde ağaçları,
Ve biz aynı göz hakkı için kıyasıya mücadele ederdik her bir dalı basamak olmuş ağaçların arasında...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta