Bir ‘’Nasılsına ‘’ muhtaç etme diye yakarıyordu içinden kadın.Sonra da farkına varmadan iyiyim ben. Bir şeyim yok. Beni alın buradan diye seslenmeye başladı . Elimi sımsıkı tutmuş, burada ölmek istemiyorum. Çocuklarımı görmek istiyorum diye sesleniyordu. Sorulara tam yanıt vermese de belli ki kanamanın sarsıntısı ile iç döküyordu .
Sahiden neydi bizim saçlarımızı ağartan gökyüzü?
Neydi gece geç vakitte uğultuyu kulaklarda çınlatan?
Nerede kalmıştı ölüleri serinliğe yakıştıramayan ekinler?
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum