İsmim yedi kata yazıldı
Tüm idealler huzura dizildi
Hayallerimde herkes figürandı
Ben kaldım aleme tek umut
Sıraladım hizmetkarları
Türkü hüznü dolar sineye
Ömrü sürükleyen bir cezbe
Hasır izi hep yüzümüzde
Kim sahiplenir bizi böyle?
Bir elem var bende
Her sevincime yapışan
Bakışlarıma gölge gibi sokulan
Ne zaman ve nasıl başladığını bilmediğim
Dağınık gölgeler içinde
Yetim karanlıklar gezinir
Uyku, misale umut verince
Pencere usulca nemlenir.
Itır ile iftar eder anılar
Her nasılsa barışın düşlemi
Veya bir kuşun omzu seçmesi
Yalan mı var kederde
İşte şimdiye inen bu faraza ne?
Yuvalanmış hayalin köşesine
Başkasın
Aydın gecenin yıldızları arasında,
Tuhaf gelecek sabaha
Elimde değil...
Bir gece düşse Güneş başıma
Tüm karanlıklar gömülse alnıma,
Rüzgar serpiyor nasibi
Her nefes sahibini buluyor
Onlar
Nefes aldık diyor
Rüzgar serpiyor sahibi
Tahammülüm olsaydı
Yolumu kısa mı tutardım
Nazına çare bul edalım
Usandırma gönlümü
Belki bir yanlış
Güzel kalan maziden sıcak buhurdanlar
Masaya konan tozlu kitabın kenarlarındaki notlar
Uykuyu çağırsa da masal kalan bakışlar
Sade referansıyla bir tebessüm taşır
Aynalarda binlerce sorgulama kalır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!