Yıllar geçer, ömür biter,
Sabreyle gönül sabreyle.
Vardır beterden de beter,
Sabreyle gönül sabreyle.
Mahv eyleme amelini,
Göremezsin emelini,
Sarsma iman temelini,
Sabreyle gönül sabreyle.
Bilirim ki işin zordur,
Günah sinsi, kızgın kordur,
Kabir desen zaten dardır,
Sabreyle gönül sabreyle.
İhlas sarar her yarayı,
Açma Mevla’yla arayı,
Ebedi sanma burayı,
Sabreyle gönül sabreyle.
Her kulda var iniş, çıkış,
Meseleye farklı bakış.
Sonuç: Sonsuzluğa akış,
Sabreyle gönül sabreyle.
Bu dünyanın tadı bayat,
Biter bir gün fani hayat,
Nefs urbanı çıkar da at!
Sabreyle gönül sabreyle!
Kula sabreylemek düşer,
Gönül mihnet ile pişer.
Hak âşığı aşkla coşar,
Sabreyle gönül sabreyle.
Kimi nâhak yara alır,
Kimi yârdan nâçar kalır,
Hak, adalet hüküm bulur,
Sabreyle gönül sabreyle.
Kulak asma her kem söze,
Aşk ateşin döner köze.
Hırs, vesvese sokma öze,
Sabreyle gönül sabreyle,
Niyazkâr der: Affet Rabbim!
Sen sin benim tek sahibim.
Şefaat etsin Habib’im,
Sabreyle gönül sabreyle.
11.07.2008
Kayıt Tarihi : 21.6.2011 22:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Harikulade dolu dolu özge candan özüm seyerek okudum paylaşım için şükranlarımı sunarım tam puan kabul buyurun
TÜM YORUMLAR (1)