Sabır Sebat Şiiri - Sami Demirkol

Ve ayırırlar elbet bir gün,
En çok sevdiklerinden bile.
Başa çıkamaz, sürünürsün,
Karşı çıksan büyük güç ile.

Kırır kanadını, kolunu,
Eziliyoruz der ezerken.
Şaşırtırlar doğru yolunu,
Ağlatır kendisi gülerken.

Bak, ben de koklamak bilirim,
Dalında taze gonca gülü.
Hep kara kış olsa da iklim,
Yetiştirdim lale, sümbülü.

Aktıkça bizden damardan kan,
Büyük değirmen döndürdüler.
Yararlanıp gözyaşımızdan,
Üstünde kayık yüzdürdüler.

İnsanız, yaşamak hakkımız,
Nefes alırız en zor anda.
Yıkılsa evimiz, barkımız,
Sabır, sebat et sen imanda.

-Samimi