Sen yokken varlığın bir kurşun kadar ağır
Birkaç günde sen al bu ömrümden
Sensizlik acı değil ölümden
Bende bittim tükendim derdinden
Bende yoruldum artık peşinden
Bende kırıldım bu sensizlikten
Kalbimi kaptırmışım bir güzele
Beni suçlu bulup, vurmayın.
Acıtmayın yüreğimi.
Zaten vurulmuşum… yaralıyım.
Birde siz beni vurmayın.
Ben yalnız canımı canına katan
Ömrümü uğrunda harcayan
Kendimi yollarına adayan
Senin için kendinden bile vazgeçen
Bir garip, bir dertli aşığım.
Ağlasam mı bilmiyorum
Yoksa haykırıp üzülsem mi?
İnan bilmiyorum yarim
Çaresiz seni beklemek var ya
Bir uçurumdan düşmek gibi
İhtiyaç duyarken sana bu kadar
Bir annenin çocuğuna olan özlemidir.
Bir Mehmetçiğin vatan uğruna can vermesidir.
Mem’in mapusta zehirlenip
Zin’in hayalleriyle avunmasıdır.
Mecnun’un yıllarca çöllerde kalıp
Bir derviş olup Leyla’nın aşkıyla
Seni sevdiğimi bildiğin halde
Beni başkasıyla aldattın.
Seni sevdiğimi biliyordun
Sana olan hasretimi de
Sana olan bu tutkum
Bu sevdam.
Umutsuz bir sevda var yine içimde
Bu gece bana hesap soran
Bir yanda gırtlağımı sıkıyor hayat
Bir yanda mezarımı kazıyor zaman
Saniyeler nefesimin tıkanmasına neden oluyor
Beni dinlemiyor artık dost bildiğim şahıslar
Ben böyle biri olmayabilirdim
Seni seven kalbim kapı aralığında da olsa
Bakabilirdi yine başka kadınlara…
Ayaklarım birbirine dolanabilirdi;
Bir başka kadını öpmek istediğimde
Gözlerim başka gözlere de kayabilirdi
Farklı bir dünyanın farklı bir insanıydım
Şimdi ise kopkuru bir hayatın kırılan dalıyım.
Sen yokken dertler vardı
Sonu gelmeyen ama, hep yaşanan.
Yokluğunla vedalaştığım o gün
Sevmek hep haykırmak değilmiş
Bazen bir garip türkü
Bezen bir sensizlik şarkısı
Bazen de sensizlik gözyaşları
Birde sesin yok mu?
Birde bastığın toprak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!