Gördünüz mü hiç böyle seveni?
Hiç yaşadınız mı böyle bir şeyi?
Ya da hiç tattınız mı böyle bir duyguyu?
Hiç kendinizi suçlu bulup; kendi kendinizi sorguya aldınız mı?
Alıp başınızı, hiç uzaklara gitmek istediniz mi?
Uzaklaşmak istediniz mi hiç birilerinden?
Bakın bir garip ağlıyor
Sevdasını yitirmiş, yüreği yanmış
Sormayın onu niçin ağlıyor
Herkes biliyor aslında; bir vefasıza kapılmış
İşte bir garip ağlıyor
Senden kuru bir bitmezden başka
Söyle başka ne istemedim.
Bu kadar kolay mı terk edip gitmek
Bu kadar yakın mıydık uçuruma?
Bu gecede kal desem kalır mıydın?
Biliyordum ceylan gözlüm
Bir gün bana unutulmaz acılar vadedeceğini.
Yüreğimi bir gün ateşe vereceğini…
Bir yerlerden çıkıp beni yaralayacağını
Kendine çekip daha sonra sırtımdan vuracağını
Bir hazan sabahında beni bırakıp gideceğini
Uzaklaştıkça var olan
Bir uçuruma dönüşürdün
Dayanılmazlığım olurdun
Acım olurdun
İçimde durmaksızın
Kalbim olurdun
Demek gidiyorsun; beni bırakıp
Masada sana bıraktığım;
Mavi kaplı günlüğü ve resim albümünü
Yanında almayı unutma
Okuduğunda... baktığında...
Pişman olur, gitmekten vazgeçer
Bazen soruyorum kendi kendime
Seni unutmayı denesem bile
Ellerimi senin için çarpan
Bu kalbimden alamıyorum.
Umursamıyor bile deli gönül
Gözlerimi gözlerinden alamıyorum.
Bazen bir yalnızlık çöker üstüme
Bazen bir hüzün dalar içime
Bazen de başımı alıp gitmek isterim
Bu yerlerden delicesine
Ansızın kimsenin bulamayacağı bir yere..!
Tatlısın, güzelsin
Herkes bunu böyle bilsin
Dilimdeki tek kelimesin
Karagözlü meleğimsin
Her şeyimsin, sesimsin
Aldığım nefesimsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!