Sabır Akşamları Şiiri - Anla Despina

Zamanın perdesinden süzüldü yüzün.
Yorgun bir sabahın göğsüne yaslandım.
Hatırlamak istemediklerim diz çöktü önümde,
gurbet yağmuru gibi üşüttü beni.
Öyle ağır geldin ki omuzlarıma, taşıyamadım.

Kırma. Demek isterdim: kırma.
Yolum uzak; zaman benden yana değil.
Ömrümün baharını yaşadığım günler,
dün gibi eriyip gitmişken...
Kırma. Demek isterdim: kırma zaman.

Aşkımdan uzağım, yolum uzun, vatanımdan ayrıyım.
Topla yıldızlarını saçımdan; dayanamıyorum.
Tel tel yont beni.
Uzağım, baharın dudaklarından;
Eylül'ün dudaklarımda gezisinden binlerce uzağım.

Sabır akşamlarının mumuyum.
Sokak lambasının ışığını söndüren benim.
Kırma zaman.
Adımlarımın sesi yetişmiyor kulaklarıma.
Kırma; yolum ondan çok uzakta.