Sonra anlıyorsun ki;
Yaşam ölüme, ölüm ise, yaşama anlam kazandırıyor..
Çünkü; Öyle bir zaman geliyor ki;
Hayat, insana, iyiki varsın ölüm, dedirtiyor..
Ve öyle anların oluyor,
Öyle çıkmaza giriyorsun ki;
Ölümü düşünüyorsun..
Ve, sonra; ölümden medet umuyorsun..
Ve, şunun şurasında ne kaldı ki, ölüme, diyorsun..
İşte o anda;
Ölüm, sabır sabır oluyor,
Doluyor yüreğine..
Ölüm güç oluyor,
Çekiç tutan ellerine..
Ve, ölüm direnç oluyor,
Yaşlanan dizlerine..
04/04/2014
Hüseyin ÇubukKayıt Tarihi : 4.4.2014 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çünkü, yaşam ile ölüm, bir bütünün ayrılmaz iki yarısı gibidir..
Hüseyin Çubuk
Ne güzel şiirdi.Çok beğendim.
Çok kutluyorum Dostum.
İyi ki yazıyorsunuz.
Sonsuz sevgi ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (17)