Sabahın kızıllığı

Sabahın kızıllığıyla bereket dağıtılıyor yeryüzüne
Ağarmakta olan güneşin selamı ilk banadır
Henüz ilk vakitleridir aydınlığın , ve ben ayaktayım
Karanlığın aydınlığa kalbolduğu şu dakikalarda
Çakıl taşları üzerinde sadece sesi işitiliyor
Ulaşılmaza varmak üzere ayaklarımın.
Kuşların cıvıltılarındadır suretin
Henüz kirletilmemiş zihnimin bir ürünü
Bir misafirperverin hoşgörüsüdür, siretim.
Kalbinde ağırlamaktan oldukça memnun
Uykusunu hala terkedememiş gözlerim
Uyku sarhoşu ayakların üstünde ince bir beden
Yalpalayarak , sürünerek, ulaşılmaza doğru
Puslu bir sabahtan bahsediyorum
Gözler ki
göz önündekini ayırt etmekte güçlük çekiyor.
Şu ucu kesilmez düşünceler, beni yormuyor değil
Bu yaşamak hengamında bu düşünceler denizinde yorgun bir beden taşıyorum
Bu yorgunluğun biteceği yok bilakis artıyor
İçimden biseyler kopuyor sanki ,
Yaşanmışlık ve yaşanmaya doğru
Şimdi göklerde aradığımı bulamıyorum
Eskiden pencere kenarı gökyüzüne açılan bir kurtuluş kapısıydı
Artık bulamıyorum,
Gün diğer insanlar için başlıyor
çünkü
Bir şair için başlangıç saati yoktur o her an ayaktadır, illa değil bedeni ile
Bir ressama gece yoktur, uyku yoktur
Yaşamak onun için boyadır, fircadır, tuvaldir
Ve bence bir ressam şair olmalıdır.
Onca Afilli kelamdan sonra çıkılan son duraktır yine senin adın .
Sana okumak üzere şiirler biriktiriyorum dudaklarımda
O gri kadının gözlerindeki hayranlıkta gizliyorum seni
Gözlerinde okşanacağım günlerin tesellisiyle yaşama bir kanca daha
O dokunaklı şarkının uyandırdığı his
Ve o şiirin dillerde gezinmesinin sebebi
Yeni bir türkünün başlangıcında
Bu kadar çabuk siteme düşmemeliydim
Vakit yine rüzgarlı bir akşama dönüşür
Soğuk
Oldukça soğuk
İçimi titreten türden
Gecenin karanlığı ve ümitsizlik kolkola
Artık aldanmak şöyle dursun
Yaklaşmak haram bize
Sökülerek atılan hislere veda
Düşünmeye bile veda
Elveda