Seni her sabah elimle koymuş gibi yastığımın başucunda görüyorum
uyandığımda saçlarımın arasından süzülüp gözlerime sızman
ve oradaki kanımdan aldığın sıcaklıkla kendini yüreğime taşıtman damarlarıma
ve hükmetmen aynanın karşısında baktığım yüzüme...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta