Sabahcı kahveleri vardı bir zamanlar evsiz garibanların iki çay parasına sabahladığı o misal garibanım tahta sandalyede oturmuşum elimde soğumuş çay dilimde daha önce bilmediğim hüzünlü bir türkü, yorgunum bir gülsen kuş tüyü yastık olacak kaldırımlar, uzatsan ellerini kara kışım çiçekler içinde ilk bahar.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta