Sessizdi sokaklar
Ölüm kadar sessiz
Sabaha hazırlanıyordu
Bir yetim gibi kimsesiz
Gecenin yorgunu büfeci
Evine ağır adımlarla ilerliyordu
Arkasında birden bir hışırtı
Dönemeden içinde kayboldu
Kimsecikler yoktu
Sadece bir sürünme sesi
Artık görmüyordu
Kesilmişti artık nefesi
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 09:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!