Gözlerinden kan damlıyordu güneşin
Ve sabah yeli kuru bir ayazla okşadı yüzümü
Yapraklar sap sarıydı…
Sokaklar sus pus…
Sema ağır ağır uyanıyorken düşünden
İçim ürperdi;
Bu tenhalığın sükûnetinden.
Kayıt Tarihi : 30.8.2007 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!