hey
sen
evet perdenin ve karanlık dağın ardındaki
iyileşmeyen urum yaram kavgam
boş bir binanın uğultusu var içimde
yalnızlığımı okşayan
beni hisseden
hey
sen
evet sen perdenin ve karanlık dağın ardındaki
yuvasız kuşum
duyuyor musun beni
en çok yalnızlığımı hem sevdim hem düşman edindim
havalansın diye toprağı belledim
iki saksağanın aklı yoktu ben de
parmaklarıma gömdüm gölgemi
ve çarşıya çıkardım gövdemi
hey sen
gittiğinden bu yana
saymadım çok aldattım seni
bile bile döne döne yana yana
anlayacağın aramadım
...
hiç aramadım...
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 28.4.2024 17:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!