Saat üçe beş var,bir ben bir hayalin birde gece bekçisi ayakta.Herkes çoktan uyumuş,sokaklar bomboş,kapkaranlık gökyüzü sanki kaderimin aynası,ne bir yıldız var nede ay geceye güneş olacak,sokak lambaları bile küsmüş bana.Karanlık sanki simsiyah bir okyanus kapatsam gözlerimi bir an çekip boğacak.Saat üçe beş var,birazdan sabah olacak,sen sırlı camlarda kendini bulacaksın bense şişe diplerinde kendimi arayacağım...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta