Saat 9 Şiiri - Muhammed Furkan Yurdusev

Saat 9
Ama güneş korkak
âmâ adam şiirden ne anlar
İzin ver , üstümüze doğana kadar
Seni gözlerinden heceleyeyim

Çok uzaksın
Duyamıyorum toprağın kokusunu
Teşhisi zor bu zehrin
Huysuz dedem yine de suladı saksıları
Saat 9
Yorgun bulutlar dağıttı papatyaları

Korkutuyor martılar kiremitleri
Şömine karamsar,
sokaklara ressam kesildi
Ellerin gülümsüyor buğulu camlardan
Saat 9
Parmaklarım üşüyor , açma perdeleri...

Asker insanları dağılıyor caddelerin
Ki ben seni sevmek için
Özgür şemsiyelere tutsak değilim
Saat 9
Baba sahafın perdeleri simsiyah
5 dakika için bile olsa
Bu yağmurda
Bu kitabı benden başkası taşıyamaz.