Yirmibeşinci Saat Şiiri - Cihad Yüce

Saat yirmibeş, sıfır sıfır
Kulağımda zamanın tıngırtısı
Sırtımda yükü var geçmişin
Kafatasımda sızıntısı

Karanlık geceyi bastırır
Başlar hayat kaşıntısı
Gezip duran bu böceğin
Sanki her yerimde kımıltısı

Köhne pencerem ışık sızdırır
Bedenimi sarsar çarpıntısı
Hüzmesinden sızan geleceğin
Ellerimde kaldı kalıntısı

Güneş tepeden yeniyi sızdırır
Başlar garabetlik sancısı
Boğazıma düğümlenen ilmeğin
Mütesebbibi olma sanrısı

Saatte yirmibeşse tamamdır
Kapıdadır yeninin sırası
Değişmezse duruşu bile gölgemin
Değmez görmeye de sonrası