Adınla yaşıyorum.
Her duyduğumda yaralıyor derinden.
Usandım artık bu isimden,anlamı gibi değil ki güzelim.
Mutluluk ağlatır mı? Özletir mi? ...
Bunu başarıyosun ya ne mutlu sana.
Hatırlıyorum da o yazı.
Seni gören gözlerimin ışıltısını.
Benden çıkıpta sana koşmak ister gibi çarpan,
şu suç ortağın kalbimi.
Ne kadar da mutluydum.
Ya şimdi...
Kayıt Tarihi : 1.11.2005 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!