Saadet Şiiri - Zerrin Serbetçi

Gün ortasinda bir meltem
Ve titresen papatyalar...
Sen iste bu kadar,
Bendensin...

Unutulmus kösede
Bir demet kir çiçegi.
Perdede dinleniyor
Küçük ugur böcegi...
Yorulmussun..
Uzanmissin somyaya
Basucunda çinliyor,
Eski masa saati.

Pencere önündeyim
Tahtadan iskemlede...
Dantela örmekteyim,
Kuslara gülmekteyim,
Seni dinlemekteyim...

Öyle sakinsin ki
Tipki resim gibisin...
Bal rengi var yüzünde.

'-Nen var,niçin dogruldun? '
'-Ezan mi, bir ses duydum? '
'-Hayir daha vakit var,
Içer misin çay koydum? '

Ben seni nasil buldum?
Sen beni niçin sevdin?
Bu gün günlerden neydi? ...
Geçmisimi unuttum...

Sen somyadasin,uzun
Pek yorulmussun...
Dantela örüyorum,
Konusmuyorsun..
Hangi yerdeyiz?
Bilemiyorum...
Ilk defa böyle,
Huzur doluyum...
(Kayseri, 1994)