12.05.2003 Trabzon
1.
Heykelden girdim de, kaleden çıktım.
Raif dedemi, ben, o ân anladım.
İç çeker, dalardı, ve de ağlardı,
Ağlar, yüreklerimizi dağlardı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta