Rüzgarın şu hüzünlü sesi yok mu,
Bir köy evinin penceresini yalayan,
Bir ovadan bir dağa tırmanan.
İşte böyle zamanlarda,
Annemi, babamı ve sobamızı çok özlerim.
O büyülü sesle,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta