Rüzgarın Hafızası Şiiri - Sinan Bayram

Bir rüzgâr geçiyor eski sokaklardan,
Adımı hatırlıyor taşlar hâlâ.
Bir gölge düşüyor kalbime usulca,
Senin sesine benziyor, solgun bir dua.

Zaman, kırık bir aynada titriyor,
Her parçası ayrı bir “keşke” taşıyor.
Bir anı kalmış elimde —
Solmuş bir fotoğraf gibi,
Yüzün siliniyor, ama gülüşün kalıyor.

Yalnızlık, bir perde gibi örtüyor göğü,
Ay bile utanıyor parlamaktan.
Bir cümle kuruyorum sessizce,
Bitmeden yıkılıyor,
Çünkü artık kimse duymuyor.

Ve ben,
Sana benzemeyen her sabaha uyanıyorum.
Yine de,
Bir yerlerde hâlâ seni bekleyen
Bir şiir var içimde —
Yazılmamış,
Ama hiç unutulmamış.

Sinan Bayram