Yağmur yağdığın da,
Damlalar ıslatır yanaklarımı,
Ağlamaklı olur gözlerim,
Yağmur belli etmez ağladığımı.
Alır götürür yağmur gözyaşlarımı,
Birde rüzgar vurunca göz kapaklarıma,
Bütün yaşlar kaybolur gider.
Islak bedenim üşür bazı zaman,
Bazende yağmur okşar tenimi,
Sonbaharı yaşıyorum şu dakika,
Öyle güzel ki yağmurun okşaması ve üşütmesi,
Rüzgar zaten gözlerimden akanları silmiş,
Üzüntümü götürmüştü...
Caddelerin yıkanmasını izliyorum köşeme çekilmiş,
Damlalar caddelerin üzerinde yoğunlaştıkça,
Nehir misali akıp gidiyor sular, gidecekleri yeri bilmeden.
Keşke bir yağmur olsam,
Gidecek yerim sadece güneşin doğuşu olsa.
Birde rüzgar olmak vardı,
Kimseye aldırmadan esmek,
Ve eserken yağmuru okşamak,
Bütün gözyaşlarını silmek vardı.
Keşke yaşadıklarım hayal değil gerçek olsa...
Kayıt Tarihi : 5.11.2004 18:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!